Πολλά παράθυρα κανένας καθρέφτης

Μέχρι να πεις θάλασσα , γδύνομαι ουρανός και πέφτω βαθιά στα όνειρα. Παντού δέντρα κορμιά πουλιά γεμάτα φως κι αναρριχώμενα σ 'ανέμους αστέρια τρυφερά. Μέχρι να πω ουρανός , είσαι θάλασσα και πέφτεις βαθιά στην αγκαλιά μου. Διονύσης Καρατζάς

'Εφυγες... Μ'άφησες στους πέντε ανέμους να χαρακώνομαι. Μα το είναι σου  από τις πληγές μου  τρέχει.

Πρώτα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με την ανυπόφορη φτώχεια κι ύστερα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με τη μάταιη φήμη. Κι αν δεν σπάσεις με κανένα από τα δύο υπάρχουν οι φυσιολογικές μέθοδοι όπως οι κοινές ασθένειες που ακολουθούνται από έναν ανεπιθύμητο θάνατο. Οι περισσότεροι από μας ωστόσο σπάμε πολύ πριν απ' αυτό όπως ήταν κανονισμένο εξάλλου από σεισμό κατακλυσμό πείνα οργή αυτοκτονία απελπισία ή απλά από σοβαρό έγκαυμα στη μύτη την ώρα που ανάβεις το τσιγάρο σου.

Ηρεμώ , μόνο , όταν σεργιανάς , καβαλάρης  πάνω στο λευκό σου άτι , στο λαβύρινθο του μυαλού μου.

...μόνοι μας ερχόμαστε στη ζωή, και μόνοι μας φεύγουμε από αυτήν... το ενδιάμεσο...; οι επιλογές μας το διαμόρφωσαν