...και η άμμος ζήλεψε το πάντρεμα θάλασσας και αστέρων που σμίξανε στου έρωτα την ώρα χαρίζοντας δροσοσταλίδες αγάπης με το χαλί της διάφανης μουσικής.
Έχω τρεις κόσμους. Μια θάλασσα, έναν ουρανό κι έναν πράσινο κήπο: τα μάτια σου. Θα μπορούσα αν τους διάβαινα και τους τρεις, να σας έλεγα που φτάνει ο καθένας τους. Η θάλασσα, ξέρω. Ο ουρανός, υποψιάζομαι. Για τον πράσινο κήπο μου, μη με ρωτήσετε.
Λένε ότι ένας τρίτος άνθρωπος ,κάποιος που δεν βιώνει μια κατάσταση βλέπει αντικειμενικότερα τα πράγματα. Δυστυχώς ,όμως , από τις αλήθειες που ακούμε από τον τρίτο άνθρωπο κρατάμε μόνο αυτά που είναι λιγότερο επώδυνα για μας .
Εσένα , άνθρωπε , που με τα δυο σου ροζιασμένα χέρια χτίζεις της γης την ομορφιά ανθοστολίζοντας την πλάση ολόκληρη πόσο φόβο σου φόρτωσαν στους κυρτωμένους σου ώμους ώστε να μη σηκώσεις το κεφάλι διεκδικώντας τον ήλιο ;