Πολλά παράθυρα κανένας καθρέφτης

Ανάμεσα σε δυο πύρινες γλώσσες Η κόλαση του ΝΑΙ Η κόλαση του ΟΧΙ Για μια απόφαση ζωής Ξεκάθαρο τίποτα Παλεύεις να σωθείς Από εδώ η Σκύλα Από εκεί η Χάρυβδη Σου λένε για ένα άλλο μονοπάτι Κάποιοι προχωρούν σ'αυτό Σου απλώνουν το χέρι Διστάζεις Φοβάσαι Θα υπάρξουν ανήμερα θηρία στο διάβα σου Το ξέρεις Τα βλέπεις Πρέπει να παλέψεις μαζί τους Θα προσπαθήσουν να σε κομματιάσουν πάμπολλες φορές Μα έχεις τη δύναμη Έχεις τα κότσια Θα τους νικήσεις Και θα τους νικάς στο διηνεκές Αρκεί να πιστέψεις σε Σένα Όχι στη Σκύλα Όχι στη Χάρυβδη Ναι στη ζωή Ναι στη Δική σου ΖΩΗ

...κι όμως τις νύχτες , κρυφά,  έρχεσαι στα όνειρα μου,  σαν το λίγο το νερό,  να ξεδιψάσεις  τη καρδιά μου

Τις μέρες συνήθως ονειρεύομαι ή ματαιοπονώ , αμφιβάλλω ή υποκύπτω, αλλά όταν κατέβει η νύχτα τρέχω από κήπο σε κήπο  και ακουμπώντας το αυτί μου στις φλούδες των δέντρων  ακούω εκείνο τον αρχαίο λυγμό  Τ.Λειβαδίτης,Βιολέτες για μια εποχή

Είπα της καρδιάς  πως η λογική είναι πολύτιμη τη δεδομένη τη στιγμή  για να με κρατήσει μακριά  απ'της αγάπης του τη ζεστασιά  Μα εκείνη φώναξε δυνατά:  "Αγόρι μου γλυκό μόνο για σένα πια χτυπώ"

Όσο για κείνη την ιστορία υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η καλύτερη όμως είναι πάντα αυτή που κλαις. Τ.Λειβαδίτης, Βιολέτες για μια εποχή