Δεν μπήκα σε καλούπια...
γεννήθηκα μεγάλος
σε ένα κόσμο που είναι ακόμη στα σπάργανα...
Ο δρόμος μου.. πολλές φορές μοναχικός πάνω σε τούτη'δω τη γη.
σε όσα πηγάδια και να έψαξα για νερό, γεύτηκα τον τελειωμό της γλύκας του νερού
και την αρχή της λάσπης.
Δεν ζήτησα να'ρθώ, ούτε κι αυτός που είμαι.
Πήρα το δάκρυ και το έκανα γέλιο...
το κρέμασα στην άκρη των χειλιών μου
και μ'αυτό ταξίδεψα στη ζωή....σαν Άνεμος Αλήτης.
ά.α.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου