Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επικίνδυνη Μοναξιά-Ντίνος Χριστανόπουλος

Όταν τις νύχτες τριγυρνώ στη μοναξιά μου,
ψάχνω μεσ' σε χιλιάδες πρόσωπα να βρω
εκείνο το τρεμούλιασμα στην άκρη του ματιού σου.

Αν έστω κι ένας μόνο απηχούσε
κάτι απ'τη δική σου ομορφιά,
θα του 'λεγα :-"Λοιπόν,τι περιμένεις;
με τα καρφιά των παπουτσιών σου κάρφωσε με"

και δε θα καρτερούσα πια γλυκό φιλί 
ούτε μια τρυφερή περίπτυξη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άνεμε, ξέρεις...   Είναι η καρδιά μου...
Προσπαθήστε, συνάνθρωποι, να τους καταλάβετε τους χιονάνθρωπους. Μας μισούνε, γιατί ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος ό,τι είναι φτιαγμένο με χιόνι θα λιώσει! Αγγουλές Φ.
Εξήντα χρόνια... Ανηφοριά...   Ισάδα πουθενά...