Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ένα βήμα...


Κάποτε...
το κόσμο 
ζήτησα μια στάλα 
για να γίνει...

ένα βήμα 
να κάνω
να 'ρθω εκεί...

εκεί...
που σιγοτραγουδούν
τ 'αστέρια 
και το φεγγάρι
κρατάει 
μουσική...

εκεί...
που η αύρα 
της θάλασσας
ηδονικά
χαϊδεύει το κορμί
και ψιθυρίζουν
τα κύματα 
του έρωτα 
τα λόγια...

εκεί...
που μες στις φλέβες
αστείρευτο ποτάμι
κυλάει...


αγάπη πολλή


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άνεμε, ξέρεις...   Είναι η καρδιά μου...
Προσπαθήστε, συνάνθρωποι, να τους καταλάβετε τους χιονάνθρωπους. Μας μισούνε, γιατί ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος ό,τι είναι φτιαγμένο με χιόνι θα λιώσει! Αγγουλές Φ.
Εξήντα χρόνια... Ανηφοριά...   Ισάδα πουθενά...