Μερικές φορές...

Θέλω να πάρω το παιδί μου ,τα μάτια μου ,τη ψυχή μου, το κορμί μου,  και να φύγω όσο γίνεται μακριά...να χτίσω το σπίτι μου ξανά απ'την αρχή, μια φωλιά  , σε μια βουνοκορφή στην άκρη του πουθενά ...που ζώσα ψυχή να μην υπάρχει...ακόμη και τα πετούμενα του ουρανού να  ανοίγουν  πιο χαμηλά τα φτερά τους από τη δική μου αναπνοή.