Και ξαφνικά με ρώτησες:
-"Είσαι χαρούμενη"
-"Όχι,... λέω,απλά ,ότι είμαι καλά"
Απόρησες...-"Γιατί όχι...έχεις κάτι ;"
-"Δεν έχω κάτι, το θέμα είναι ότι
δεν έχω τίποτα σε ένα κόσμο που κατέρρευσε "
-"Δίκιο έχεις" , είπες,
"ας ήμαστε ήρεμοι"
-"Αν εννοείς ήρεμοι να να πάρουμε σωστές
αποφάσεις να το κατανοήσω
αλλά και πάλι πόσο ήρεμος
μπορεί να είναι κάποιος
που κλέψανε το αύριο
του παιδιού του ,των παιδιών μας;
Πως μπορώ να είμαι ήρεμη σε μια χώρα
που όπου κι αν πατήσεις ακούς θυμωμένες φωνές
που όμως είναι λόγια μόνο
και έργα τόσο δα μικρά;
Όχι...θέλω να είμαι ανήσυχη και σε επαγρύπνηση"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου