Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στη φυλακή των ονείρων μου

Βρέχει...

πλεγμένα ,
στης στιγμής τη σιωπή,
τα  μυστικά της βροχής

κι εγώ, εδώ ,
αποτραβηγμένη,
σαν σε ξένο σώμα,
πίσω από το παράθυρο

από δάκρυα βρεγμένη,
να στέκομαι μονάχη ,
μέσα στη φυλακή
των ονείρων μου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άνεμε, ξέρεις...   Είναι η καρδιά μου...
Προσπαθήστε, συνάνθρωποι, να τους καταλάβετε τους χιονάνθρωπους. Μας μισούνε, γιατί ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος ό,τι είναι φτιαγμένο με χιόνι θα λιώσει! Αγγουλές Φ.
Εξήντα χρόνια... Ανηφοριά...   Ισάδα πουθενά...