Η πραγματικότητα μας περιστοιχίζει απ' όλες τις πλευρές

Αχ πόσο θελα 

να ταξιδέψουμε μαζί ,

εσύ κι εγώ,

σε μέρη μακρινά

απάτητα σαν τα ψηλά βουνά 

ελεύθεροι σταυραετοί 

στο γαλάζιο ουρανό 

με τον ήλιο οδηγό.

Και όταν γυρνάμε στη φωλιά 

εκεί ψηλά ,

στα απάτητα βουνά,

να μεθούμε από των φιλιών μας

το κρασί 

αγκαλιά εγώ κι εσύ.

Μα έλα που η πραγματικότητα

αδυσώπητη,σκληρή 

μας περιστοιχίζει απ' όλες τις πλευρές 

χωρίς λύπηση καμιά μας καίει τα φτερά 

και σαν χαλασμένα ανταλλακτικά 

μας πετά 

στα βάθη της τρισκατάρατης 

αβύσσου της 

Ι.Ν.